bir gece daha uyutulmak uðrunadýr þafaklardan yeni doðumlar beklemek güneþi görebilmek adýna acýyý bilmek gerek çok zaman lâl olmak gerek konuþmak için özgürce
bahar da bitmiþtir ya bir kýþa daha dönerken yüzünü özlemle koþup sarýldýðýn eski sabahlar ardýndan geceler boyunca düþlediklerin hangi dað yamacýnda yükselecek diye beklersin
bir tebessüm son defa kucak açar uzaklardan her vakte uðramayan düþlerimizle içimizden savrulup kopan köpük köpük kalbimizde kabaran evham ve dudaklarda mistik i mgeler
ayný salkým söðüdün göðsünde unutulmuþ o garip yalnýzlýk bir düðünde eskiyen gelinlerin sevdaya bakan yüzleri kadar aðlamaklý ve kendine yaban kalan akrabalar kadar özverili az biraz
ayný zaman içinde birden fazla ölüyoruz oysa bütün günahlar yaðmura kafa tutarcasýna sýrýlsýklam ya akþamdan kalma dört baþý mamur umarsýzlýðýn ya da yangýný hala taptaze duruyor aþýklarýn her þey o kadar basit ve olaðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
EPRÛ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.