Bir romandým belki
Belki de koca bir kütüphane
Hayatýn çamaþýr ipinde, pervasýzca esen rüzgârla, bir saða bir sola çevrilendim
Sayfalarýný çevirmedim, korktum
Bir sonraki sayfada baþýma ne geleceðini hissedemediðim,
Her romanýn baþýnda, yeni bir cilt yaptýðým halde.
Görenin küçük bir cilt, yaþayanýn ise bitiremeyeceði bir romandým
Ben küçük sandýðým yaþýmda, koskoca bir adamdým
Yýkýlan duvarlarýn altýnda kaldým
Ezildikçe bir satýr daha, üzüldükçe bir destana yazdým
Dönüp bakmaya çekinsem de sevgiye
Beni yalnýzlýðýmla býrakan, üst satýrdakine yazdým,
Dedim ya, belki bir romaným,
Beklide boþluða yazaným
Soru sorulmasýn ne olur, bir kitabýn sol yanýndayým.
Koca bir külliyattým, on iki senelik filmin þeridinde
Motorum dönmemekte, merceðim kör
Paslandým bu gece yarýsýnda
Makinistsiz bir tren gibi, son sürat gitmekteyim
Menzil belli, duraðým yok,
Ardýmdan elinin içindeki çizgileri dahi gösterecek yok
Yokluðun tadýldýðý bir kitapta, sevginin adý bile yok
Ben figüraný çok, kahramaný yok bir romandayým
Ama yinede bir romaným
Ve bir daha sevemeyeceðim sevgilinin, son paragrafýndayým.
Ünal
08.03.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.