’’Dalgalar ile cesedi kýyýya vurmuþ bir mülteci çocuða ithaftýr bu þiir.’’
Ben daha ne gördüm ki ne yaþadým ne sevdim ki bu yaþta son buldu azgýn dalgalar arasýnda kýsacýk hayatým...
bir annemi tanýrdým bir de babamý niye býraktýk evimizi barkýmýzý anamýn piþirdiði yemekleri niye býraktýk bahçemizi bahçemizde ki domatesleri biberleri niye býraktýk özlemlerimizi umutlarýmýzý onu bile anlamadým...
oysa okula gidecektim öðretmenlerim arkadaþlarým olacaktý savaþ olmasaydý keþke barýþ gelecekti ülkemizin þehrine kasabasýna köyüne çok zengin olmasak da mutlu yaþayacaktýk mutlu büyüyecektik mutlu olacaktýk...
zengin çocuklarý gibi pahalý oyuncaklarýmýz olmayacaktý belki ama yine de umudumuz olacaktý barýþ adýna insanlýk adýna güzellikler adýna...
ben cennetten bakarým zaman zaman görürüm ülkemde yaþananlarý ne zaman ki huzur bulur orasý buradan da duyarým iþte o zaman meleklerin koynunda rahat uyurum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Zeytinci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.