AND
Duydumki cananým, yâd ele yârmýþ
Dokunmayýn bana, yýkýp dökerim
Gönlü muhabbeti, önceden varmýþ,
Urganý boynuma, takýp çekerim.
Mademki bir ateþ, bacayý sardý,
Baþtan söyleseydi, kolayý vardý,
Yad elin koynunda, balayý zordu.
Kafama bir kurþun, çekip sýkarým.
Vuslatým yok ise, dünyada eðer,
Bekleme mahþeri veremem deðer,
Aþkýn da yedeði, var imiþ meðer,
Böyle aþka kibrit, çakýp yakarým.
Dokunmadým sana, yarenin bilsin
Artýk benim için, sadece elsin.
Çekildim aradan, haberi olsun,
Sanmasýn aþkýna, rakip çýkarým.
Tövbeler tövbesi, sevmem bir daha,
Bir yemin ettim ki, bozmam vallaha.
FÝGANÝ yön döndü, kýble Allah’a
Ýlahi aþkýma, çýkýp bakarm.
KUL FÝGANÝ (Erdem GÜMÜÞ)
3 Eylül 2015 ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.