hep ayný dert aðýtlar karýþtý yorgun bedenimizde ulan þansa bak yine aðlamak düþtü bize yaprak kýmýldasa üzülür caným yüreðim caresiz birini görsek düþman olduðunu bile bilsek ne olur yaradýlaný yaradan ötürü sevsek yaþarken insanýn kýymetini bilsek bir can ölürken üzülsek ama nafile anlamaz kimse bizi baðýrsada duyulmaz sesi kardeþiz diye cýkar son sözü vallah yine aðlamak düþtü bize günahsýz bedenleri ölüme sürüyorlar bile bile herkes seyrediyor seviniyor belkide kýzdým daðýttým isyan ettim dün yine bebekleri bile gönderdiler ölüme sövdüm saydým ne geldiyse önüme ulan sevinilirmi bir bebe nin ölümüne vurunca zaman gerçeðin demine yine aðlamak düþtü bize kahrolsun sizin savaþýnýz barýþýnýz bir günde insanlýk için yarýþýnýz söyleriz anlamaz bir fert düþman olur bize namert gönlü gamsýz olan diyorki sabret bebeler yine can verdi nihayet balýk ölüsü gibi,kumsala vurdular daha yaþamadan ,yoruldular inanýn hepsi çoçuktular göremediyseniz bakarken sahilden çaresizim gözlerim bile bana küstü çünkü yine aðlamak bize düþtü mamaþlý 03.09.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Boyraz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.