SOKAKTADIR YAVRUCAK

Sokaktadýr yavrucak
Elindeki oyuncak
Yerdeki o kumlardý
Beynindeki hayali
Büyük adam olmaktý

Hep düþlerdi evleri
Evdeki þenlikleri
Onun sokaktý evi
Gönlündeki hayali
Bir evde yaþamaktý

Üþümüþtü bak yine
Soðuk doldu içine
Özlem de yüreðine
Yine olanlar oldu
Gözleri yaþla doldu

Nasýlsýn dese biri
O aðlayýverirdi
Saçýný okþasalar
Yavaþça eðilirdi
Ýyiliði bilirdi

Küçücük bir tebessüm
Ona dünyalar verdi
Hani dün iþte ordan
Biri sevgiyle geldi
Ona yiyecek verdi

Gelir mi ki diyerek
Hep orada bekledi
Ümitleri yükledi
Ha bugün yarýn derken
Günler sabrý tüketti

Kimse umursamadan
Yanýndan geçip gitti
Açtý o üþüyordu
Evi de yoktu þimdi
Ýlikleri titredi

O böyle kederdeyken
Baþka birisi geldi
Açlýðý önemsedi
Al hepsi senin dedi
Yüreðini gösterdi

Sevilmek buydu iþte
Ýnsanlýk iþte burda
Ýnsandý iþte o da
Oda oldu tüm dünya
O daldý rüyalara

Bütün güzelliklere
Verecek tek cevabý
Gönlündeki sevdaydý
Gözüyle güller saçýp
Yarýndan ümitvardý.




Sosyal Medyada Paylaşın:

mihrimahın annesi Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

BİR ADAM TANIDIM GELMEYECEKSİN DİYE YOKSUN MİHRİMAH YAĞMURU DİNLİYORUM HATIRLASANA GÖNÜL GÜLÜM ÖYLESİNE SÖYLE SELAMIMI KORKAR MI? ENGEL TANIMAK NE Kİ?