Sana sen Mezopotamyanýn gülüsün desem, Güller boyun büker, seni onlardan çok sevsem, Çekik gözlerine dalýp ömrümü önüne sersem, Selvi boylum, al yazmalým olur muydun benim?
Mezopotamya sevdamýzý bir aðýzdan haykýrsa, Aþkýmýz tarih sayfalarýnda büyük aþk diye yazsa, Sokaklarda adýmýz, kulaklarda þarkýmýz çalsa, Sarý saçlým, yay kaþlým sana deðmeye doyar mýydý tenim?
Sen solumda, ben kolunda daðlarý aþsak, Bir rüyadan, bir baþka rüyaya beraber dalsak, Bazen içimizdeki yaramaz çocuðu yola salsak, Ýnce bellim, kumral tenlim seninle ölmeye yemin ettim.
Zafer Özcan-(02.09.2015)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.