Söz veriyorum sana: Gittiðimde Çok özleyeceksin beni. Baþta belki! Bazý kusurlarýmý sayýp Kandýracaksýn kendini. Sonra; Yokluðumu hissedeceksin boþ odalarda Geç gelen piþmanlýðýn Fayda vermeyecek sana. Bir giysi belki Bir parfüm Küçük bir resim yada Duyduðun bir þarký Her þeyi Film þeridi gibi getirip Serecek önüne. Aldýrmayacaksýn önce Özgürlüðü savunacak Kendini avutacaksýn bir süre. Söz veriyorum sana Gittiðimde Çok özleyeceksin beni Kýzgýn olduðunda Sustuðum anlarý Aðýr sözlerini Yuttuðum zamanlarý arayacaksýn Uyurken Seni kimse seyretmiyor diye Rahatsýz olacaksýn. Dönebilme ihtimalimden baþka hiçbir þey Seni avutmayacak Söz veriyorum sana Gittiðimde Çok özleyeceksin beni Çocuklarýn gözlerinde bile Bakýþlarýmý arayacaksýn Bana benzeyen yanlarýný Keþfe çýkacaksýn Ama en çok Seni sevmemi özleyeceksin Hiç kimsenin sevmediði gibi Çünkü insan ölünce Hiç yaþamamýþ gibi ölür Gidince Hiç sevmemiþ gibi gider Sevgili.
Zülfiye ERDOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
zülfiye erdoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.