Takýlýyordum kendi kendime;
devinimsiz bir dünyaydý benimki...
Acýlarýn yüreðimde derinlik kazandýðý bir anda
donup kalmýþtý zaman...
Sonra birgün Güneþ doðdu, gülümseyerek
ve Dünya’m dönmeye baþladý
Güneþ’in etrafýnda...
Sonrasýnda Ýlkbahar, yaz, sonbahar, kýþ...
Ýlkbahar:
"Ýçi boþaltýlmýþ bir yaðmur bulutunun
Ortasýndayken eski bir umutsuzluk
Diyez ve bemoller açtý perdeyi
Gölgesinde baðlamanýn ’sol’u
ve pek çok þarkýlar bestelendi sesinde aþkýn...
Parmak uçlarýnýn sühuneti güdüsel temaslarda
Ruhunda sevimli bir tebessüm, hürce!
Gözler takýlý kalmýþken elasýnda gözlerinin..."
Yaz:
"Meserret fisebilillâh muhabbette yaþanýyor
Olgun bir meyve tadýnda...
Birkaç mýsralýk þiir notalara türkü söyletiyor
Ýtikadý bol bir semah tadýnda...
Deniz kenarýnda bolca gün yüzüne öykünerek
Bir þiþe bira sarhoþluðunun cüretiyle
çýlgýn tümcelerin serinliðinde kandýrýyor
Yýllanmýþ bir þarabýn kaçamak bakýþlarýný.
Ki, o bakýþlarýn yakamozunda dans ediyor
Gönül telleri, yalancý deðilse türküler..."
Sonbahar:
"Ey ! Suskun þair,
her þeye burnunu sokan bir þiir kadar sitemkârsýn.
ateþe körükle gitmekten vazgeç!
Kollarýn arasýnda büyüttükçe aþkýný,
farkýnda deðil misin eskidiðinin?
Unutulmuþ yeminlerin günahý aðýrdýr
Batmaz bir zenginlik sanarken
Harcanýverir kolayca son kuruþuna kadar ..."
Kýþ:
"Yalýn ayak kalmýþ bir yürek daraltýsý
Kaygan bir yalpýyý týrmanmakta
Kýrgýnlýðý/küskünlüðü sýrtlayarak bir çuval dolusu;
Kendi bedeninin aðýrlýðýnca kaygýyla beraber...
Adres: ayrýlýk...
Nihayete ermeyi kafaya takmýþ bu aþk
Kýzmayý henüz öðrenmiþ bir öfkeyle!
Yine, inatçý bir ayrýlýðýn faturasý aþka kesilecek..."
5.Mevsim diye bir þey yok...
Eskimiþ bir sayýklamadýr aþk,
rüyalarýn unutulan yorumlarýnda…
Hicran yarasýný gizleyen
ve mütekâsif / koyu bir benizde
terk edilen dudak izleri kalmýþtýr aþk þiirlerinin...
Kurak dudaklarý acýtýr bihoþ...
Takýlýyorsun kendi kendine;
devinimsiz bir dünya seninki...