ÇOCUK OLSAK YENİDEN

KAMAN OLSAK- LÝSE OLSAK
Hep beraber olsak,
Arkada ince bir taksim...
Ýçsek, kudursak, aðlasak ,
Sonra sýrlarýmýzý aþikâr etsek,
kimseyle paylaþamadýðýmýz...
Lise yýllarýna dönsek
Ve orada kalsak uzunca bir zaman,
Yalanlar söylesek, "Hiç deðiþmemiþsin lan "
Görmezden gelsek göbüþlerimizi.
Abdallar coþsa…
"Bu kýz bana emmi dedi nörüyüm... "
Biz, istemeden aldýðýmýz yaþlara ,
yaþayamadýklarýmýza küfürler yollasak.
Çocuk olsak yeniden,
Nedeni belirsiz kavgalar etsek...
Asla gelmeyeceðini bildiðimizin
Yollarýný beklesek...
Cengiz’le, sonu olmayan tartýþmalara girsek mesela...
Bahçenin yanýndaki bakkaldan, tek tek sýðara alsak
Vedat hocaya yakalansak her seferinde.
Þarap içsek cumartesi akþamý lisenin bahçesinde.
Çamlýða yürüsek çetinle beraber.
Ali Haydarýn bahçesinden güler koparsak,
Sevdiðimize asla veremeyeceðimiz.
Tülay’la Nilüfer’ e yalvarsak,
"Üçüncü sorunun cevabý neydi kýz, söylesene."
Hüseyin’ in itinayla sakladýðý peyniri aþýrsak
Nafiz hocanýn sopasý patlasa popomuzda,
Acýsýyla acýmasak...
Kaman olsak mesela…
Lise olsak, var olsak...
Sonra kalýversek olduðumuz yerde.
Yok olmasak.
Kaman olsak mesela
Hep liseli kalsak.
Hiç aðlamasak.



Sosyal Medyada Paylaşın: