ŞİİR

.....................ÞÝÝR.....................
Belki bir gecede daðýn baþýnda
Yüzünü okþayan rüzgardýr þiir
Belki de süzülüp yar yanaðýnda
Topraða dökülen yaþlardýr þiir
......
Hayýn gecelerde pusuya düþen
Vatan vatan! diye inleyip çoþan
Þehitlik katýna gülerek koþan
“Medet Rabbim!” diyen duadýr þiir
....
Babanýn bayramda uzattýðý el
Öksüz yüreðinde çiçekli bir dal
Günahlara batmýþ, divane bir kul
“Affet Rabbim!” diyen niyazdýr þiir
....
Aþk,diye baþlayan bir tek hecenin
Uyaðýn , ayaðýn , durak,hecenin
Sabahý olmayan bin bir gecenin
Sonunu saklayan masaldýr þiir
....
Aðlayan bebeðin sesi gibidir
Bayramda öksüzün yasý gibidir
Yalnýz mert insanýn iþi gibidir
Cana gönül vermiþ canandýr þiir
.....
Baþka acýyla da yanan gönülün
Yarine doymamýþ dul bir gelinin
Akýllýyým sanan bin bir delinin
Gönlünü kör eden hançerdir þiir
...
Þiir, karlý daðda aç kalmýþ bir kurt
Þiir, vatansýzýn aradýðý yurt.
Þiir Türktür, þiir Türkmen þiir Kürt
“Rabbim sana kurban!” diyendir þiir
.......................................GÖKSEL KARA.....



Sosyal Medyada Paylaşın: