Uzanýr yine gövdem yere,usulca býrakýr kendini Yaþananlar aðýrdý,sonlara doðru gitgide aðýrlaþtý Þimdi çýkýþsam zamana,þöyle desem: gel geri! Ne çare! Dinler mi seni? Kalbi taþ gibi,gitgide katýlaþtý Haddi aþtý nefsim,hatalar kapýsýný çok kez açtý iþtahla Þeytanýn gözünde piyondum,sanki kendi ayný öneme sahip þahla (!) "Rabbim hatalarýmý pakla" ....
Acý,sevinç,sabýr,hüzün...Ben hangi kulvarda? Doðru; evet doðrudur hepsinin bir arada olduðu bu kulda Olur da birisi eksilse; bunun tarifi imkansýz Korkarým; beni yaralayacak diye insafsýz,kansýz.. Ýkili oynar düþman,ona inanmaktansa kalbim dosta kansýn Apansýz gelip de ruhumu þiddetle çekip gitti ölüm Gittim böylece..aldanmanýn faydasý yok,inanýr mýsýn sen de öldün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Buruk Sayha Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.