Kitaplarýný topla Bir gün uyandýn ve baktýn ki evin gitmiþ, Büyüdüðün o koskoca mahallen gitmiþ, Yaþama sebebin sevdiklerin hepsi gitmiþ, Yalnýzsýn,seni sanki tüm dünya terk etmiþ.
Kalp atýþlarýn ile sen,enkazýn altýndasýn, Umutla,her hangi bir parýltý aramaktasýn, Nefes aldýkça toz toprak doluyor aðzýna, Ölüm çok soðuk,anlýyorsun yaklaþtýðýnda.
Karanlýk hiç bu kadar simsiyah olmamýþtý, Yýldýzlar bile yoktu, Ay yoktu, Ve en önemlisi gök yüzü yoktu, Yaþamak istiyordun delice, Ayak sesleri umudu ama çatýrtý dahi yoktu.
Kulaklarýnda arkadaþlarýnýn sesleri, Seni çaðýrýyordu, Ahmet,hadi gel maç yapalým,diyordu. Annen ise sanki, Oðlum uyan derse geç kalýyorsun, Kitaplarýný topla,yemeðin hazýr, Okuldan gelince yine uyursun.