Ýnanmadýðým tonlarca pislik var bunun altýnda. Dopdolu bir küllük kadar, Tek nefeste yok olacak. Ama tek nefeste dolduracak bir sigara gibiler de.
Her ne ise.
Bütün sessizliklerin birleþimi sanki bu Gece dediðimiz. Yine çýldýrdýðým saatler, Çýt duymak istemiyorum, çýta tahammülüm yok. Çýta...
Sevmenin bir yaný kendini sevmemek. Bir anda ’yaþýyormuþum ben ?’ demek. Hissedebilmek, ama sadece acýsýný. Ceremesini çekmek, Hem onun acýsýnýn hem olmayýþýnýn.
Ne kadarda basit. Tek nefeste yazabildim ya bu sefer. Ne kadarda halsizim, Sanki bütün acým gitti.
Ýster inan ister inanma gözümün nuru, Bu bir sonraki görüþmemizdi. Ve ben inanmadým...
(Ýnanmýyorum.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdullah Gülsu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.