Düþlerimden biliyordum yüreði güldü Yüreðimdeki mevsim güz o açan güldü Her gülüþünde yüreðime sevgisi düþtü Düþ yarenliðine e dedi güllerin güldü
Yanaklarýna dizildi gamzeler Mutluluða coþkun koþtu yürekler Vuslata gonca gonca yöneldi dilekler Ayný duygu ile beslenirken düþler Bir gün yaðmur yaðar bir gün kar düþer
Bahar havasý gibi bizde düþler Böyle olmalý can dostluk der hisler Bir sevgili kadar hisli dost kadar sadýk bizler Bazen sevgi bazen dost gibi bakar gözle
Güzelliði gider gönülde oluþan baðlar Ne güz telleri engel ne aradaki daðlar Can onun her gülüþü biraz daha baðlar Sevgi yaþar can dostluk yolunda canlar Güz gülü taçlarýna yazar sevdasýný anlar Ý.TÜRKMEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismailturkmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.