MAVİ YEŞİL

Bir kalem aldým düþlerimdeki sevdayý çizmeye.
Sevgi verecektim çizdiðim resme.
Sürdüm kalemi, gökyüzüne.
Yýldýzlar mavi oldu, karanlýk yeþil
Bedenini sardý yeþili karanlýðýn,
Mavi yürek oldu, yarýsý yeþil
Sordum geceye; neden yarýsý mavi, yarýsý yeþil
Mavi sevgi yeþil sevda dedi.


Uyandým açtým gözlerimi, rüyadýr diye.
Kalemi gezdirdim, odamýn boþluðuna.
Bir gül çizdi, goncasý mavi, yapraklarý yeþil.
Bir el uzandý maviye seni yazdý, yeþile sevgiyi
Gözlerine baktým mavinin, sanki yarýsý mavi, yarýsý yeþil.
Bir anlamlý bakýþ beklerdim, oysa iki sözcük
Mavide seni, yeþilde sevgiyi gördüm.

Bir esinti geldi, sahil kokulu,
Koklamadan baktým yarýsý mavi, yarýsý yeþil
Ebekuþaðý sandým gecede.
Meðer deðilmiþ mavi seni, yeþil sevgiyi
Getirmiþ, kaderin yazgýsýna yazmak için.
Yarýsý sen, yarýsý ben olayým diye hayatýn.

Bir el uzandý, aldý yüreðimi acýmadý,
Karþýmda kanayan yürek, iki renkti,
Yarýsý mavi, yarýsý yeþil,
Mavi seni yazdý, yeþil sevgiyi.
Sardým maviyi yeþile, aldým yüreðime
Yüreðimin yarsý ben oldu, yarýsý sen.

Sakladým kalemi, kader yazýcýdan,
Kumsaldaki ayak izlerine,
Deðiþtirmesin maviyi, silmesin yeþili.
Mavi öz oldu, yeþil can bana.
Yüreðimdeki duygular candan sevgi oldu sana.
Dünyada iki renk, mavi; özge, yeþil; can
Öylece kalsýn istedim, kader yazýcýdan.


Sosyal Medyada Paylaşın: