ýslak türkü dökerken kirletilmiþ gökyüzü
konuk gelir mi diye artýk beklemiyorsun
dokunma camlarýna rahat býrak son güzü
delindi göðüs tasýn damla eklemiyorsun
çýðlýðýn uçuþurdu dizeler arasýnda
durgun kaldý koþmuyor ýrmaðýn köpürmüyor
silgiler dolaþýyor kalemin karasýnda
ömrünün aracýný þiir artýk sürmüyor
sesinde rüzgar saklý þairlere güvendin
topladýn dallarýndan hüzün yemiþlerini
sükutun bahçesinde nice haykýrýþ yendin
kavurdun ateþinle göv meneviþlerini
sivriltilmiþ ucunda bir sýr gibi gecenin
içine çizgi çektin ürpererek bekledin
burgacýnda kayboldun bir sarmal bilmecenin
taþý dövdün eledin yeni harfler ekledin
kelimeler silindi baþka kýzýl tan yerin
hangi yüzü defterin müjdeli haber verir
serçenin gagasýnda yok olmalý kederin
bu sabah tam zamaný demir tavýnda erir
boþalmýþ sayfalarda aklýn dönüp durmalý
hayalet haramiler kaçýrsýnlar ne varsa
ucu keskin kýlýçlar birbirine vurmalý
belki huzur bulursun acý seni yakarsa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM