Sevgili üstad, “Yaþ otuz beþ yolun yarýsý eder” Demiþtin ya bir zamanlar. Artýk öyle deðil Yarýlanmýyor þimdi yollar Ve gencecikken topraða düþüyor canlar
Ne þakaklarýmýzda kar, Ne de kapýmýzda bahar. Gözlerimizin altýnda deðil Yüreðimizde artýk Dizelerine can veren mor halkalar.
Gökyüzünün rengi ayný, kýrmýzý Hep kan kýrmýzýsý. Ýnsanlar ecellerini beklemiyor, Birbirlerine ecel oluyorlar. Azrail mi? Can alamýyor Ýnsanoðlunun aldýðý kadar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
OKUNMAÖZÜRLÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.