Adam olmak diye yola çýkmak kendini bir yýkýmda býrakýp ve durmadan yetirmek... galiba bu benim tarihim... ve adsýz olmak ne garip ne garip içinde olana ulaþamamak.... yanýndayken... ama sonsuz... yakýn.... ben yetirenim dedimya sýfýrýn içinde durgun ve sessiz... bekleyen bir hiç boþluðunda.... yýpranmýþ acýlarýn hüznünde ve durmadan düþmek en dibe bu hiçliðin artýk yetmiyor bir yerde kelimeler bir yýðýn hüzünle dolu yüreði anlatmada... ah be gözüm ... ah be... garip olmak böyle birþey galiba.... durmak susmak birþey söyleyememek ve içine aðlayýp aðlayýp genzine yanmak bilemezsin sen bunun anlamýný bilemezsin dedimya yola çýkýp YOLCU olmaya kalkýþmak ama hiç ulaþamamak ve ençok da bu anlatýlmazýn kardeþi bilesin....
ve ben hiç anlatamadým..... YOLCU.... olmayý..... hemde hiç...
YOLCU....
Sosyal Medyada Paylaşın:
yolcu_wasabi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.