Dudaklarýmda ki yalnýzlýk, Sadece koyu bir kahve lekesi. Vicdanýmda ki hazýmsýzlýk, Sanýrým, Uykusuz kalmak bu iþin bahanesi.
Kalben ve de fikren,mum ýþýðýnda aðlýyoruz, Sebebi þu,yani romantik aksýn göz yaþlarýmýz. Kim bilir? her gece kaç günah doðuruyoruz, O çiçeðin tohumunu açmadan aldýrýyoruz.
Senden yana umutsuz ve mutsuzum be sevgili, Bahçede ki kediler sütünü içmiyor,sen gittiðinden beri. Önümüze ekmek atan yok,diye köpekler bile isyan etti, Aynada ki Borçalý,hiç böyle aciz bir duruma düþmemiþti.
Kartpostallar biriktiriyorum,eski bir sandýðýn içinde, Sana yazýlmýþ bir çok isyankar melodi var üzerinde. Hepsi sahte ve güzel görünüyor fotoðraf,kaðýt üstünde, Anla cehennem burada,cenneti göremediðin her yerde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.