VAROLUŞUM

Ve gözyaþýyla yeniden baþladý yaþam...

Yokluðun varoluþçu sahiline
vuran dalgalara karþý
kumdan kaleler ölüyor

Herþeyi unutmaya hazýrým diyor
solgun fener ýþýðý
uzaklardan duyulan þilep seslerine
aðladýðýnda

Fýrtýnaya dönüþüyor çiftleþme dansý yapan
deniz atlarý
Denizanasý þefkatiyle saldýrýyor
ýsýrýlmýþ elleri

Erkek adasý’ndan çocuk seslerini
çalýyor iblis
kan/mýþcasýna
kadýnca sýzým yosuna damlýyor
Ve renkleri gözlere dönüþüyor

Tinsel yalnýzlýk doluyor içime
sýðmadýðým zamanlar
Nuh-un gemisini sonsuzluða uðurluyorum
korkuluk cesaretiyle Tanrý’nýn iyi tohumlarýný
Saklýyor Gulliver

Ardýnda kum tanelerine býrakýp baþladý bitiþe
Ki köpükleri buluttan kuþlarýn
denize benziyordu göðün yüzü
yüzümün yarýsý sen de

SONSUZLUÐUN varoluþumuyla....





Sosyal Medyada Paylaşın:

Aba Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ESKİ DİLDE BULMACA ba beyli bala bula da DAİRESEL SON DEMLER HERCAİ SOĞUK BENLİK GELECEK ÇİÇEĞİ/AÇELYA BALIK SİYAH İNCİ