MEGER İNSANLIĞIMI UNUTMUŞUM

Minik þeker kokulu ellerin
Falýna baktým bu sabah,
Hüznü gördüm gülen gözlerde
Donmuþtu gözyaþlarý
Kirpiklerde...

Son bayram çocuguydum
Son bayramým babamla,
Baþ ucumda bir çift pabuç
Ýçlerinde þeref ve gururum..

O gece
Tüm geceler yastýðýmýn altýnda,
Pabuçlarým.þerefim,gururum.

Daldým anýlara müstehzi
Ýçimdeki çocugu bekliyorum
Gelmek bilmedi hala
Atlýkarýncada....

Son bayram çocuguyum
Büyüdüðümün farkýnda olmamýþým,
Megerse ben Kaf dagýndayken
Ýnsanlýðýmý unutmuþum

.
Sosyal Medyada Paylaşın: