Dumaný üstünde bir ekmek lezzetinde olmalý...
Umulmadýk, þaþýrtýcý i mgelerle süslenmeli þiirler...,
Taptaze kelimeler yazýlmalý mýsralara,
bir bardak suda fýrtýnalar kopartmalý,
kýrmalý demir parmaklýklarý,
ufkumuza pencereler açmalý.
içimizi burkmalý koruk mayhoþluðuyla.
Ayný sözcükleri okumaktan/yazmaktan
glokom oluþtu gözlerimde.
Sinameki suratsýzlýklarý taþýyan
dural bedenlerin deforme olmuþ hali gibi,
dehþetengiz bir duygusuzluk,
aptallýðýn en /bilimsellik dýþý / halinde,
ömrümden zaman çalmakta yazdýðým þiirler...
Upuzun ömürler tüketmiþ aþk hikayeleri,
sýðdýrýlamaz geliþigüzel / sýradan,
ve dil aðýz vermeden yazýlmýþ bir þiire.
Sýradan olmak çirkinleþtirmekte, / alýþkanlýklar da/
/her þiirimden sonra/ þairliðime küfürler edilmekte...
Haklýlar da küfürbazlýkta /galiba/
Utanmazlýðýn yasasý henüz yazýlmamýþken...
Þiir okumak/yazmak, küfürbaz olmaktan iyidir;
Her þiir ütopyalar kurdurur iç dünyamda.
Ütopyamýn masallarýný anlatýr þiirlerim.
Aðýr aðýr aðaran soyut seherler uyandýrýr gözlerimi
ve kavuniçi batýþlardan ilhamlý duygular satýn alýrým
þiirlerimde yazmak için ve her þiirim,
konuþarak anlatmaktan daha kalýcý kýlar duygularýmý.
Daraldýðým her an bir geniþlik duygusu verir içime
Harfleri zincirlere vururuz zaman zaman,
kýramayýz da halkalarýný bu çürük diþlerle ýsýrarak;
sözcükler ordusuz kalýr harfler olmadan...
Savaþlarda deðil, kurulan düþlerde tükenir insan!
Düþ avcýlýðýnýn realitesi eli boþ dönmektir avdan;
bu nedenle bir býkkýnlýða düþebiliriz her an,
Býkkýnlýk üretmek marifet deðildir yazmadan...
Düþler bir yaðmur bulutudur
þiirler yaðmur damlalarý...
Düþleri yok edersek, þiirler yok olur...