DOYANA KADAR
Dün gece bir hüzün sardý gönlümü
Þöyle bir yokladým geçen ömrümü
Ölmeden önüme koyup ölümü
Ben beni aðladým doyanaaa kadar
Baþýmý yastýða koyana kadar
Dönmüþtüm dalýndan kopan yapraða
Ýlkbahar mevsimsiz bozulan baða
Gýyaben kendimi gömüp topraða
Ben beni aðladým doyanaaa kadar
Baþýmý yastýða koyana kadar
Geçmiþi yad ettim kafama takýp
Albümdeki gençlik resimlerime bakýp
Bugünkü halime aðýtlar yakýp
Ben beni aðladým doyanaaa kadar
Baþýmý yastýða koyana kadar
Gerçekten ölmüþ gibi hayaller kurdum
Ellerimle kefenleyip tabuta koydum
Dün gece ne yattým nede uyudum
Ben beni aðladým doyanaaa kadar
Baþýmý yastýða koyana kadar
Ruh bedenden çýktý geçti karþýma
SIMSIKI sarýldým mezar taþýma
Yalnýzlýða inat yalnýz baþýma
Ben beni aðladým doyanaaa kadar
Baþýmý yastýða koyana kadar
Sandýmki bir ara döndüm deliye
Sormayýn sabredin anlatayým niye
Ardýmdan aðlayan bulunmaz diye
Ben beni aðladým doyanaaa kadar
Baþýmý yastýða koyana kadar
Duvara dayandým diz üstü çöküp
Ellerim koynumda boynumu büküp
Sessiz ve sedasýz gözyaþý döküp
Ben beni aðladým doyanaaa kadar
Baþýmý yastýða koyana kadar
Enver,im neyleðim insanlýk hali
Nedense beðendim ben bu hayali
Yavrusun yitirmiþ Ana misali
Ben beni aðladým doyanaaa kadar
Baþýmý yastýða koyana kadar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.