Hırka Ve Külah

. HIRKA ÝLE KÜLAH-3

Yunus Ýçi yana yana,
Gitti vardý Karaman’a

Aþka kanat açmalýydý,
Aþk þarabý içmeliydi.

Kâmil mürþit arýyordu,
Her bir yana varýyordu.

Her þey boþtu nazarýnda,
Bir gün yolu üzerinde,

Bir tekkeye yolu düþtü.
Etrafa sordu danýþtý.

Kamil bir þeyhtir dediler,
Varýp elin öpmek diler.

Baþý açýk yalýn ayak,
Üst baþ periþan olarak.

Tekke kapýsýna vardý,
Müritler onu uyardý.

Buralarda eðlenmeden,
Hele var git yoluna sen.

Deyip Yunus’u savdýlar,
Tekkeden taþra kovdular.

“Hani senin tacýn, hýrkan?
Böyle derviþ mi olur can?”

“Derviþlik dedikleri
Hýrka ila taç deðil

Gönlünü derviþ eyleyen
Hýrkaya muhtaç deðil.”

Dedi, ordan uzaklaþtý
Müritler bu söze þaþtý

Artýndan koþturdular
Yanýn varýp durdular

Dediler ki hata ettik
Fazla ileriye gittik

Affet sen bizleri derviþ
Yaptýðýmýz çirkin bir iþ.

Lakin Yunus aldýrmadý,
Yolundan geri durmadý.

“Size demek hýrka gerek,
Ya da baþta taç diyerek.

Onlar pazardan alýnýr,
Pazarlarda çok bulunur.”

Dedi, tekkeden ýradý,
Aþk-ý Hakk’tý tüm muradý

Ýbrahim Saðýr
Sosyal Medyada Paylaşın: