Bir damla gözyaþýydýn, Damlayýp yok oldun. Bir nefes soluk gibi, Karýþtýn ozon tabakasýna. Kaldýrýp baþýmý bakamam, Boynum yorulmasýn diye. Bazan düþlerdik ya.., Düþmelerin iziymiþ onlar. Sazýn teline takýlýr notalar, Çare etmez koyduðun noktalar. Bam teli kopmuþtur artýk, Mýzrap,tezene kar etmez, Notalar daðýlýr etrafa, Fýrtýna önünde toz duman. Hani hiçbir þey yapmak istemezsin ya bazan, Hani konuþmak gelmez ya iç sýkýntýsýndan, Yorgun hissedersin ya kendini kimi zaman, Hayat bitti sanýrsýn,ama bitmemiþtir,bitmemiþtir.
31.07.2015 Adil ÜREKSOY ’’Adil’ce’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
üreksoy mobilya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.