birlikteliðin tekilliðini yaþýyorum
çoðullarýn çok olduðu bu hayatta
ne yazabilirsem kar olsun bana
kalem kaðýt solmaz nede olsa
anýlardan bir topaç
dönüp duruyor etrafýmda
sessiz soðuk paslý demirlere sahip
yelkenlerini görebildiðim gemilere þahit
rüzgarýn akýp geçtiði bir balkon
uzak diyarlara bakýyorum
titreyen mum ýþýklarý
eski bir gramafondan yükselen
güleç bir kadýnýn kahkaha sesi
nede çok severdim
o eski þarkýlarda aþk anýlarý dinlemeyi
birden irkildim tuzu ayarýnda
biten sevdalarýmýn kývrýmýnda
çok uzun zaman geçmiþ
yalnýz kalmamak için harcadaðým
hayatýmda
hep bir þeylerin peþinden koþmuþum
kalabalýðýn ortasýnda
nedeni bilinmez bir çoþkuyla
þimdi anlamaya baþladým aslýnda
koþtuðum yer kendi kalbimmiþ oysa
kaçarken yaþamýþým kendimden
þimdi vazgeçtim benliðimden
kimsesizken.....
vkeskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.