inanýrým
tüm kuþlar yataðýnda ölür
rüzgârýn üfürüðünde çürük nefes
fonda gizem kokan bir gece
doðanýn peteðinden yayýlan edvar musikisi
yine ince bilekleri sýzlýyor sessizliðin
dokunmayýn
bulutlar gri lacivert
ay bilmem kaçýncý evresinde
dedim ya tuhaf gece
aðlatýr þimdi bir yasmin levy þarkýsý beni
ah! gitarýn kývrak beli, aynalarýn sonsuz suskunluðu
tutsak baharlarýn çýðlýðý
tutuþuyor, yanýyor
mevsim yaz
gölgelerin
elemgesinde hüzün
iplik iplik eðiriyorlar gam yükü aðýr
ýslak kirli sokaklar çiþ kokan kaldýrýmlar
ah! kalbim gamzelerin oyuk çýnar
gece süzgün, kývrýlýr uzun uzun yollar
kader gibi dolaþýk, yaþamak yol iþi…
kum sancýsý ovalarýn karanlýðýný örten
bir þarap bir kadeh yetmez ki bu geceye
biraz gözyaþý lazým
bir de ateþ kayýðýna düþen balýðýn telaþý
kanatlarýnda düþ çanlarý
aðustos sýcaðý, çöl harareti
savaþ kokan kentler gibi yorgun melekler
birkaç sigara dumaný bir avuç kül yeter
artýk sürgün hayalleri körüklemeye…
yarýlýr alnýndan gece
yine matem yine kasvet
daðlar bilir sonunda kýþ koynunda ölür bahar
bilmem daha kaç masal yazýlýr kaç beste yapýlýr
kaç ömür eskitilir yalancý günlerin azýðýnda
ölü parmaklarýmýzda sus, yýlgýn güneþlere
dokunur zaman
biliriz ki
hiç yýlmaz uslanmaz adem
bu bulutlar, bu yaðmurlar!
ýslak kalpler…
perdeler hep örtük aralanmaz, esrar-ý çetin aþkýn
yine de yaðsýn
durmadan yaðsýn!
izlerin gölgesinde adýmlarýmýz...
ayþe uçar
19-08-2015
çarþamba