zemheri..
çocuklara daðýttýðým hayaller inat boþluðum bu gece
...
yavaþça açýlýyor pencerenin buðulu resmi
gözlerimden düþen anýlar geçer þimdi camýn ýrmaðýndan
ellerimi ýslak ve soðuk pervaza dayayarak bakarým karanlýk ýssýzlýða
yerçekimine yenik tüm aþklar dýþarýnýn kaldýrýmlarýndan geçer
usulca aðlarým kimselerden korkmadan
oysa baktýðým her hayati kýpýrdanmada
aðýr yelkenli baharlar selamlar deniz üstü köpüklerini
gökyüzü çok eski bir kayýp þehirdir aslýnda
ve yýldýzlardan kolyeler takarým tanrýçalarýn kirpik uçlarýna
acýkýrým maviler giyinmiþ bir çocuðu özlerken
bata çýka saðanak yaðmurlar yerim hiç gözlerimi kýrpmadan
aðýr hüzünler büyür çok þükürlü þehirde
ve kozaklar sýralanýr
denizle kumsalýn kesiþtiði rutubette
yeniliyorum
ardýndan koþtuðum umutlar nerede
batýl inançlý yüreðim aldý baþýný ,inançsýz bir rüzgara kapýldý
büyüme dedim ruhuma kaç sefer
o kandýrýlmýþ sevdalar düþerken sulara
ay daha doðmadý
ay dediðin kendi içinde yapmacýk bir yalan
uyduruk gündüzlerde boþuna anýlar yaþatma dedim kendine
ne yaptýysam aklýna ulaþamadým ruhumun
rakamlar toplandýkça karanlýk düþlerde
sermayeden katlanarak ömrümü çýkardý sahipsizlik
baþýmý eðmedim o gafletli korkularýn eceline
kaybettiðim her yeni sevinçte
azda olsa bir onur kaldý geriye..
hoþçakal
acýsý burnumda tüten
çocukluðum yüreðinde gizli þehrim
aðlamaya korku arasý gecelerin kokusundaki babam
anladýðým
ve anlamaktan asla vazgeçmediðim militan þarkýlarým hoþçakal
aþklarýna yüreðimin çiðlerini serptiðim þiirler
kavak aðacýnýn gölgesinde sallanan atým
ve teneffüs zillerinde
toprakla göz ucu arasý utandýðým aþk hoþçakal
mektup zarflarýnda gizliden biriktirdiðim
sadakatli anýlarým
ve dallarýna küçük ayaklarýmla týrmandýðým incir aðacý hoþçakal
ikindi vakti daha çok susuyorum
belkide geciken geceye küsüyorum
susuyorum iþte
ardýndan aðlara býrakýyorum gözlerimden düþen balýklarý
sorma
yavaþça gidiyorum
hoþçakal
ýhlamur resitali sokaklarým
hiç tereddüt etmeden
sabah sekiz akþam dokuz döktüðüm alýn terim
adýma soyadýmý kazýdýðým resmi tutanaklar
ve kestane kokusu kýþ mevsimi savunmalarým hoþçakal
hoþçakal
umutlarýmýn kadýný
gözlerinde hayatý tanýdýðým
hiç bir hesaba katmadýðým hoþçakal
ve hoþçakal
elma bahçelerinde
göz hakkýna diþlediðim yeþil kýrmýzý düþler..
sabahýn sürüsüne kapýldýðým yalnýzlýðým
orada tamda geceden geçen yolda acýyor þimdi hayat dediðin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.