Bir kul idim þu hudutsuz âlemde
Kendim çizdim hududu bir kalemde
Huzur sordum eðleþirken elemde
Nihayetsiz elemlere bir ildim.
Elem, keder, tasa bana eþ oldu
Her köþede bir dert tebelleþ oldu
Baðrýma bastýðým koktu leþ oldu
Dermana hasrete canlý temsildim.
Biri bin etmeye gayret ederken
Kýrýða, çürüðe hayret ederken
Eldeki nimeti hayrat ederken
Artarým sandýkça daim eksildim.
Can suyu verdiðim parladý açtý
Elinden tuttuðum pýrladý uçtu
Yaklaþtým sandýðým fýrladý kaçtý
Onlar akýllýydý ben embesildim.
Yardým et diyene verdim desteði
Çözdüm zincirini kýrdým kösteði
Daha var mý diye sordum isteði
Hacet kapýsýnda ben mümessildim.
Gördükçe muhtacýn ihtiyacýný
Yaþadým yürekten ihtilâcýný
Her bir reçetenin rýh ilâcýný
Cömertçe dökünce ben ne asildim.
Zamanýn âhiri kulun tahiri
Gönül gözü varsa görür fahiri
Kalp gözü körlerse bilir zahiri
Ahirde tahirce en son nesildim.
Yaptým iyiliði attým denize
Hâlik’in bildiði sizin nenize
Sormayýn ey kullar siz bendenize
Amelimle bir ben, beni de sildim.
-muhacir bozkurt-
Mustafa KÜTÜKCÜ
15.08.2015 – DENÝZLÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.