Ýnsanlarýn kendilerine karþý durumu kurtaran kelimeleri vardýr , ne yalana benzer ne de doðruya ...
Ýtiraf edemedikleri noktada çýkar bu ruhlarýn duruþ bozukluðu ...
O kadar karýþýktýr ki sen çok derin zannederken o koskoca bir hiçtir.
Hiçlik mi , o kadar da kötü deðildir onlara göre , çünkü fýrça ellerindedir istediði bir kahraman olup istediði resmi çizebilirler ruhlarýnýn 15 inç lik monitöründe...
Ýnandýrýlmak istenildiðin yerde deðil inandýðýn yerde kal , kal ki ilk sarsýntý da ruh kýrýntýlarýný etrafa dökme , döktükçe daha da açýk hedef olursun.
Çünkü Ýnsanlar hep ayný þekilde güler , ayný þekilde aþýk olur ayný þekilde seviþir ve ayný þekilde vazgeçer kural bozaný sevmezler ve vazgeçerler .
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Goknil Vardar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.