bir ahunun kan çanaðý gözlerinde yanýnca
erkinliðim de yok oldu
yüreðimi de hicranýn da boðdu
iþte o anda tutsaklýk da neymiþ anladým
iki damlayla yanaðým oldu sýrýlsýklam
ben zaten elifi hiç mi hiç geçmedim
lime lime olan gönül kahrolur çözümsüzlükte
her kirpiði bir ok gibi kalbi bulunca
kan nedir acý nedir vurulunca ancak ki saptadým
hele hele onu kaybettikten sonra
acizlik yoksulluk gördü bedenim tek baþýna týkanýk
kafeste ki bir kuþ gibi çýrpýndým
ben üþüdükçe hele ki güneþin þefkatini sardý yüreðim
kandan gelen somut duygu bir kalasýn soyutun da yok oldu
illa ki kahpeliðin
aklým almýyor bir faninin hunharca katlini
hele ki o bacak kadar bir sabi olursa
neden ki anlatamýyorum kendimi ben ki kendime
neden ki hemen geçer bir çýrpýda kancýklýk ta
neden ki hiçbir zaman kaybolmuyor gönle giren iyilikler
dünya mý daha küçük insanlýk mý?
birbirlerine sýðamamak da niye
içimde ki hisler neden ki hep boðuyor beni
duyduklarýmdan mý gördüklerimden mi?
Fetret neden çöker ki insanlýða
bu ortam öyle bir þükrettirdi ki bizi karanlýða
elbette ki büyükler hatalarýyla çarpýyor kurþunlara
Çýkar mý mühim insan mý neden düþünülmez ki gidenler
ya sabiler nasýl rast getiriliyor yaðmur gibi kurþunlara
biraz küçük atýn da az da kuþlarda yesin aðalar
baksana bir bana yaðmayan yaðmur topraðýmý da ýslatmaz
Akýttýðýmýz gözyaþlarý bereket mi sanki
komik bir ortamda aðlanýr mý sence arlanmaz
hiç koklamakla gelir mi ki gerisin geri gidenler ki
Daha çýldýrmadým ya
öldürülen her beþer de içimiz girerken mezara
kahkahalarla sen gül istersen baþta ki belaya
her makber sorup sorup da duruyor adamýný
ölümse be ölüm
vakti gelen bir an tutamaz damarda ki kanýný
terettüp ün içinden çýkarken zaruri olan arzular
ervahýn ektiði tohumu belirler günümüzü yakanlarý
kan damlasý bedene þimþek olunca oluk oluk akar
kime ne nasýl nasip onu Allah bilir
bir gün baþlara düþünce taþlar
biz her vakit tevekkülü iyi biliriz de
ya siz hiç zoru gördünüz mü
us bilmez ki acýsýný kaderindeki tokadýn
mahlasý bozuktur eli kanlý iffetsizin evladýn
iþte her þey ortada al kuruþu kuruþuna
þehidime borçlu býrakma beni
yesen de yemesen de elde olan sadece bu
zaten sen müstahak oldun artýk her þeye bin bir kere…
(15.08.2015) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!