ÇAPAR OĞLAN

Gün doðmadan uyandý

Çapar oðlan,

Hemen yollanmalýydý , vakitlice

Giyindi apar topar

kendi halince

Kasketi de taktý, tamamdý

Öyle dönüm dönüm topraklarý yoktu

ama sadýktý Çapar Oðlan

Anasýndan,atasýndan öyle görmüþtü

Nankörlük yapmayacaktý

Bereketsiz, taþlý topraklar düþmüþtü kýsmetine oysa

Ýnanmýþtý Osman Aða’ sýna

güvenmiþti Osman Aða’sýna

Yýllarca o ekip, biçmiþti

Baba yadigarý topraklarý

sonra nasýl olduysa

Ýþler iyi gitmemiþ

bu çorak yerler kalmýþtý

Çapar Oðlana

kendi yaðýyla kavrulur,

Zeynebini de aç býrakmazdý ya

Þükür razýydý Hak’tan gelene.


Bir yol bulmalý diye düþündü,

aðýr aðýr yollanýrken

Bir çift de öküzü olaydý

Ah ahh !

Býkmýþtý Osman Aða’sýndan

Ondan, bundan öküz istemekten

býkmýþtý herkese yüz eðmekten

Sabýr dedi kendi kendine

Derin bir nefesle nefeslendi

Derin çaresizliðine hayýflandý

Biraz yorgun ,biraz kararlý,

devam etti yoluna

Bilirdi ki ,

Kaybettiði her an ona zarardý


Savurdu tohumlarý bin bir umutla

Kanatlandý bir kuþ misali umutlarý da

Evet, bu sene mahsul iyi olmalýydý

Saðlam tohumlar ekmeliydi

topraðýn baðrýna

Öyle ki utanmalýydý

verilen bu emeklere

Yetim bir çocuk gibi

tutmalýydý elinden toprak,

Sevmeliydi toprak Çapar Oðlan’ý

Bu hayalle sildi güneþ yanýðý tenindeki terleri

Bu hayalle doðrulttu,

Yorgunluktan bükülmüþ ,

iki büklüm belini…

15.08.2015

A.C.


Sosyal Medyada Paylaşın: