kaç yýl geçti ardýndan bilmediðim vadilerin gizli bahçelerinde kaybolmuþ bir kayýp çocuk hüzün ve mutluluklarýn ortasýnda çömeldiðinde küçük bir çiçeði koparan minik elleriyle topraðý soðandan ayýran bir soðukluk arasýnda kaldýrdý baþýný. (zamanýn annelerinin sessiz çýðlýklarý çitlerin ardýnda.) ve artýk kurtulmuþ ve artýk özgür ve artýk doyasýya aðlayýp buz gibi soðuk gözlerinde sýcak ateþlerin gölgesi son kez bakar gibi dünyaya yani kýymetin ne demek olduðunu bilen o soðuk oðlan kimsesizler yurdunun hiç küsmemiþ umudunu hiç yitirmemiþ cesur yüreklerinde atan son bir serinliði barýndýrýrdý gözlerinde. kalbinde tamtamlar bilinmeyen cümlelerin suratýna þakradýðý eski günleri hatýrladý açtý gözlerini ve kapadý hemen koþarak uzaklaþtý hiç durmadan hiç durmadan yüzünde yaþlar kalbinde bilmediði ince sýzý yine kayboldu bilinmeyen ormanlara. sonra düþündü çocuk. bir gün yardýma muhtaç kalacaktý. ama hiç korkmadý hiç korkmadý anýn içine bulandý sildi terini uslanmadý yarýnýný merak etmeyen coþkun atlar gibi bozkýrlarda kýsa sýk ve kahverengi tüyleriyle çevirdi yana baþýný kuyruðunu salladý kayboldu yeni ufuklara.
15.08.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.