BÜLBÜLE SİTEM

Gene hicrana büründü gönül gene eder feryat
Sen vefa bilirdin ey bülbül neden susarsýn ki heyhat?
Az mý feryat ettik sen’le seher vaktinde baðlarda
Þimdi dertliler oturmuþ yaslý halime aðlar da...

Hicranlý gönlümden akan yaþlar doldu pýnarlara
Aðladý, aðlattý... masal oldu ulu çýnarlara.
Savurdu da kavruk rüzgâr diyar diyar,belde belde
Sanki bestelenmiþ þarký oldu bütün gönüllerde.

Hüzünlendi bulutlar bak, gözyaþýn’ döküyor yere
Dilenci olup da gönlüm senden umut mu dilene...
Ey bülbül,nedir bu kastýn hani sen- ki- vefâlýydýn?
Bilmez miydim sen de benim gibi Rabb’a sevdalýydýn.

Söyle þimdi beni neden koydun yalnýz ve bi-çare?
Sen misin Hakkýn yolunda mecnun ben mi divane?
Haydi ne olursun gel bak bu naðme sensiz gitmiyor
Yol uzun...yol çetin...gelmez isen yalnýz yol bitmiyor.

Susma ey bülbülüm susma cevap ver þu feryadýma
Sen koþmaz isen kimseler koþmaz benim imdadýma.
Gene olsun seninle þen ve þakrak þafaklar ,çaðlar
Çaresizce bu yoldaþýn yol gözler oturmuþ aðlar.

Susma gönülden bir kere haykýr da "ALLAH" de yeter
Ýþte o zaman inan ki,bütün dertlerimiz biter.
Sosyal Medyada Paylaşın: