Biz hayatý bahar gibi düþleyip
Huzur bulmak için uðraþýp durduk
Hazanlarda cemre ile kýþlayýp
Toz toprak gönüle harmaný kurduk
Bir yandan arayýp durduk iyiyi
Nasipsiz çeþmede kýrdýk testiyi
Üþütüp, hapþýrdýk eðdik sekiyi
Nasýlsa her türlü duyguda hürdük
Vicdaný tertemiz masumduk elbet
Üstelik yükledik cüsseye külfet
Çekilmez yanýmýz dedikçe sabret
Yüreðin baðýnda benliðe surduk
Ne zaman biz bizle olsak baþbaþa
Þeytanla baltayý indirdik taþa
Akýlda gezinen sarhoþ ayyaþa
Hýrslanýp bilinçsiz tekmeyi vurduk
Kör gözün aynaya yokken inancý
Uyduk, kendimizle olduk yabancý
Issýz köþelerde çekerken acý
Kalbin isteðini mahþere sürdük
Alýnan nefesle dönmezken devran
Ölümlü insanda neydi ki noksan
Bir göçle olacak yer ile yeksan
Varlýðý hiçlerle katmerli dürdük
Karanlýk gecede yollar dikenli
Dolunay eþlikte özdü yarenli
Açýk denizlerde kayýp yelkenli
Aslýnda sineyi yordukça yorduk.
Nezahat YILDIZ KAYA