Ve sen geliyorsun aklýma Yazmalýyým atmalýyým seni Çýkýp deli gibi ýslanmalýyým yaðmurda Kalbimden Söküp atmalýyým seni oracýkta Ayrýlmalý yollarýmýz Arkadaþ kalamayýz Gözlerine muhtaçken Gülüþüne aþýk’ken Arkadaþ kalamayýz Böyle özlerken seni Böyle severken Hiç birþey olmamýþ gibi davranmayýz Söküp atmalýyým seni Çýkmalýyým, ýslanmalýyým Arýnmalýyým senden Söndürmeliyim içimdeki ateþi Çýkma karþýma, arama ’Nasýlsýn’ diye sorma Býrak gideyim, dokunamadýðým kalbinden gideyim. Sesini duymayacak kadar saðýr olmalýyým
Ve sen geliyorsun aklýma Yaðmur karýþýyor göz yaþlarýma Çýkacaksýn karþýma biliyorum Yine güleceksin Yine ismimi söyleyip oturacaksýn karþý masaya Yangýn olacaðým Kül olacaðým Gülüþlerimi kaybedeceðim Hissetmeyeceðim, görmeyeceðim,duyamayacaðým
Ve sen geleceksin aklýma Sen hep geleceksin aklýma...
Cansu AYDIN Sosyal Medyada Paylaşın:
Cansu Aydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.