Uzun zaman sonra ilk defa kalem, kaðýt aldým elime seni yazdým yine... Uzun zaman sonra ilk defa bu kadar çok düþündüm seni ve uzun zaman sonra ilk defa bu kadar çok aðladým. Zaman geçtide bende ki hasretin geçmek bilmedi Karagözlüm... Yine bir ateþin ortasýndayým, eriyor buzlarým... Koyamýyorum aramýza mesafe... Senden uzak kalmak mý asla karagözlüm... En derinden çarpýyor yüreðime senden kalan hatýralar... Birden acýyorum kendime, birlikte olduðumuz günlerde kalbinin en ücra köþelerinde bile bana yer olmadýðýný söylemiþsin de ben anlamamýþým karagözlüm ya da anlamak istememiþim. Hani benden giderken veda etmeden gidiþin vardý ya, hepsinden çok o yordu aþýk yüreðimi... Þimdi karagözlüm o kara gözlerine bakmak vardý, teninin sýcak tenimle buluþmasý vardý. Þimdi karagözlüm þimdi sana seni seviyorum demek vardý !!!
Cansu Aydýn ... Sosyal Medyada Paylaşın:
Cansu Aydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.