sil hafýz.
gök..bir boþluk sarnýcý
tenekelerini çalýyor hayat
hangi sesin ahengine uyanalým?
deli bir çað fiyaskosu düþürülmüþ metinler
göbeði karnýndan kesik
ontolojik savruluþun kýrýlan kemik sesi
söylendikçe karýþan iz..
boþ kulak
dolu aðýz
mutantan baðýrgan ölümler
asýlsýz..yaþadýðýmýz
kâr sayýlmaz
kartpostalda fýrtýna, bir gözyaþý silüeti
oysa nasýl gerçek, bak
tabiatta bir çiçeðin açma serüveni
çöz þimdi bütün örgüleri
ýþýðý vuran kör bir ademin
yutkunduðu kuyu
bir ceylanýn içtiði su damlasýnda
ben deðmedim, sen-de bilmezsin
kuþ aðuþu kadar y’el tuttum
geleceðini ararken gerçeðin..
þurama doðru gelen acý
sona doðru süslen
döþümüz delik kumbara
sakladýðý apansýz umut..
biraz kaldýðýn dünyada
gömüyüde gömülüþüde
ya iyi hatýrla
ya iyi unut
gözleriyle þakýyan bülbül
cân-ý cisminde parlayan elvâný
ýþýðýndan yakala
sesinde cennet bahçeleri kurulan
imdadý kesik gül
koklanmadý daha
görklü boynundan
ve uçurulup keskin yamacýndan
kirpikleri
delip geçmedi ruhumu boynumdan
kanayan aðzýmýn rüyasýna