Bir kuþ misali uçup gitmenden korkuyorum Ýncinmenden çekinip tutamýyorum. Kendi haline býrakýyor, Kalýp kalmayacaðýný soramýyorum.
Gözlerin öyle donuk, öyle uzakta ki Nerelerdesin bilmiyorum veya bilmekten korkuyorum. Soru iþaretine bürünmüþ bir ‘TAMAM’ sözüne tutunup Uçurumda sallanýyorum. Soðukluðu ürpertiyor beni, bir gün kýrýlacaðýndan korkuyorum.
Artýk tek istediðim tünelin sonundaki ýþýðý biraz görmek Benim olduðunu bilmek ve ismini haykýra haykýra söylemek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yücel özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.