Suret-i Aslı

SURET-Ý ASLI

Hayattý bu, baþa ne getirir bilinmezdi;

Hal bu iken, ne olacaðýný bilmeden kapýldým bir rüzgara...

Çok sevdiðimi itiraf etmeliyim öncelikle;

Gözümü kör eden, gözleri ve güldüðünde ki o masumiyeti idi,

Hafif gamzeleri belirirdi ve o an öldürürdü beni sanki.

Yýllar boyu acý, hasret, gözyaþý... Yani ne ararsan vardý heybemde,

Sorsan piþmanmýydým onu sevdiðime, Olur mu hiç? Ne haddime...

Çünkü;

Onu sevmek cennetin kapýlarýný açtýrýr gibiydi,

Bazende cehennem ortasýnda yanma hissiydi...

Ama ne olursa olsun, mutluluk yerþne hasret çektirsede,

Çok ama çok sevdim, ömrüm uðruna harcanacak ömürmüþcesine,

Bile bile harcandým o yalan söz ve gözlerine...

Sonu gelmiþti iþte, kapýdan uðurlama vaktiydi artýk,

Fakat ne onu son kez görecek bir yüreðim vardý,

Ne de ‘’Hoþçakal’’ diyecek bir temennim kalmiþtý,

Söylenecek tek söz ‘’Def Ol’’du, ama görmemezlikten gelemedim harcanan yýllarý.

Ve kapýnýn kapanma sesi geldi birden;

Sanýrým gitti artýk, dönülemeyecek o yerden,

Sessizce odamýza çýkýp, üzerine ihanet sinmemiþ kokusunu aramaya baþladým,

Giderken unuttuðu ya da býraktýðý iki parça eþyasýný buldum kokusunun sindiði,

Gelde unut onu þimdi,

Kokusunu her çekiþimde, aklýma gelen ihanetin sanki duygularýmýn Kelime-i Þehadeti,

Ve bir fatiha okuyup gömmeye baþladým o Aþk denen illeti.

Onsuzdum sonunda, bu iyi mi yoksa kötü mü bilemiyorum,

Aðlayacak olsam ihaneti hatýrlýyorum,

Baðýrýp, çaðýrýp, küfredecek olsam o masum güzelliði...

Gel, gel de gör bu devrin Ferhat’ýný, Kerem’ini,

Sen ne Þirin olabildin uðruna daðlar delinebilecek ne de Aslý,

Rüzgarda uçuþan toz misali, gidebildiðin yere kadar git þimdi,

Nede olsa yalanmýþ o masum görünen SURET-Ý ASLI...

Sosyal Medyada Paylaşın: