Sen Ulu Türksün

gökyüzü mavi gökyüzü turkuaz
gökyüzü ulu ulu þanlýlýk
çýnar altýnda bir çaydanlýk
bir de gölgen kalabalýk
ulu Türk gözleri seni izliyor
ve bütün þanýn siperler gizliyor

bir kartala yuva yapmýþ ortaçað
bizi izliyor
gavur mu kurmuþ otað
bir karanlýk duvarda
bizim geldiðimizi duyar da
bir kartala benzer kucaðý

yeþilin kan kýzýlý huzur besler dilinde
sen en dertli üç telli saz
bilirsin bizlere výz gelir ayaz
baðdaþ kurar alnýmýza türküler
yeniden canlanýr hisler dilinde

þimdi Horasan derler
oluk oluk doðar erler
ve karanlýðý boðar elleri
kim izlese bahar açmýþ
kim kurusa bu huzurdan içmiþ

ve yollar bize aktý ortaçaðda
yuva yaptýk o karlý daðda
karanlýktan güneþ doðdu
ve hercayi yüzleri boðdu
ve sabah doðdu ve ülkem doðdu
kararlý sözlerin doðdu dilinden
seni kimse alamadý elinden
biz çok çektik düþman elinden
gavur da Müslüman da ortaçaðda bir yaþta
onlar yasta onlar hasta
ve yollara serpildi güneþ gibi erler
birbirini izledi seherler
yürüdük ortaçaðdan
aþtýk yüce daðdan
koptuk en ince baðdan
çiçek olduk savrulduk
neþe saçtýk
çünkü biz mutluluk aþýladýk
çünkü bizimdi içimizde an be an gün yüzü
biz mutlu olurduk görünce güldüðünüzü


Sosyal Medyada Paylaşın: