Yokluğunda

Bir bilsen, ne kadar þiir akþamlardayým.
El alem þen þakrak, düðün dernek,
Ben yine hüznün yanýndayým,
Kavrulan topraða, gökteki güneþe inat,
Biraz biraz hazan tadýnda,
Yepyeni vazgeçiþler arafýndayým.

Müsait bir yerinde indim aþkýn,
Nicedir yalýn ayaklarým.
Tam bitti sandýðým yerde,
Yine ucu görünmez yollarýn
Tam da baþýndayým...

Alýþýlmýþ yalnýzlýðýmýn tadýnda,
Bir sende, bir senden onlarca yol,
Birkaç beden uzaktayým.
Kim bilir, belki de hecelerin sen tarafýnda,
Hayaletinin tam da baþýndayým...

Ben ayný ben anlayacaðýn,
Biraz yokuþ, biraz yok oluþ.
Hani kokusundan tanýdýðýn nan/kör bir gecede,
Saðýr bir insafýn koynunda býraktýðýn.

Peki ya sen,
Hangi yalan gülüþün avuntusunda,
Hangi türetilmiþ sevdanýn baharýnda,
Yada hangi baharýn tüketilmiþ sevdasýnda,
Peki ya sen neredesin?
Ortasýnda mý emanetim acýlarýn,
Yoksa koynunda mý yepyeni yangýnlarýn?

Tam olarak neresindesin,
Bu kahrolasý þarkýlarýn,
Ve her þarkýda saðanak gibi üzerime yaðan,
Bu sahipsiz anýlarýn?

Kýrýkkale - 015
Sosyal Medyada Paylaşın: