YÜZÜM GÜLMÜYOR
Kaderim gülmedi aðladým durdum
Yýllardýr yüreði daðladým durdum
Gönlümü boþ yere baðladým durdum
Vurdu zalim kader yüzüm gülmüyor
Beþ yaþýmda ayrý koydu babamdan
On iki yaþta ayýrdý obamdan
Hiçbir sonuç alamadým çabamdan
Vurdu zalim kader yüzüm gülmüyor
Gönül arzusunu hafife aldý
Elvan çeþit derdi baþýma saldý
Anlamadým bilmem ne garip haldý
Vurdu zalim kader yüzüm gülmüyor
Küs semde kýz samda ne gelir elden
Anlamaz oldu konuþtuðum dilden
Gülemez oldum ben caný gönülden
Vurdu zalim kader yüzüm gülmüyor
Takatým kalmadý þimdi yorgunum
Söz geçmez kadere artýk kýrgýným
Yýllardýr aðlarým gayrý ýrðýným
Vurdu zalim kader yüzüm gülmüyor
Tozoðlu der kader bana uymuyor
Ne söylesem saðýr oldu duymuyor
Çok acýlar verdi hala doymuyor
Vurdu zalim kader yüzüm gülmüyor
Mustafa AK (TOZOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa tozoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.