GÜLEMEDİM BEN
Aradým sevdiðim, seni bir zaman
Yollar yokuþ oldu, gelemedim ben
Viran oldu benim, gönlümün baðý
Yýkýldý bu dünyam, gülemedim ben
Baykuþlar tünedi, gönül baðýna
Felek sardý beni, dert kýzaðýna
Kaderim düþürdü, hep tuzaðýna
Eðleþip yanýnda, kalamadým ben
Cemalin gözümden, gitmiyor yârim
Acýlar çileler, oldu hep kârým
Gönül yangýn yeri, bitmez efkârým
Aðladým sesimi, salamadým ben
Yokluðun ýstýrap, böyle bilesin
Hiç mi özlemedin, yok mu gelesin
Çok aðladým ben, bari sen gülesin
Mutlu ve bahtiyar olamadým ben
Tozoðlu der ömür nafile geçti
Kader el içinden bizleri seçti
Can bedendeyken mezarýmý eþti
Bu dünyadan murat, alamadým ben
Mustafa AK (TOZOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa tozoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.