Bir bavulum ve bir gitarýmla geldim ben bu günlere.Gitarým ile düet yaparken,sahiden benim bunlardan baþka bir þeye ihtiyacým olmadýðýný anladým.Sesimin çok güzel olmadýðýný biliyorum.Ama kulaða hoþ geliyordu iþte.Ýnsanlarýn seslerini dinlemek yerine,kendi sesimi dinlemeyi tercih ettim ben.Mutluyum.Geceleri bir kahvenin verdiði sýcakkanlýlýk ile gitar çalmaya,sabah güneþin doðuþunu izlerken beste yazmaya....Bu günlerden sonra gülebiliyorum.Hem de en içten olanýndan.Çok özlemiþim kendimi ve kendimi dinlemeyi.
SALÝH SARIKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Salih Sarıkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.