MEMLEKET HALLERİ
Yazmasam olmuyor yazsam olmuyor,
Eni sonu ucu bize batýyor.
Ýþin iç yüzünü kimse bilmiyor,
Bilmeyen bilene akýl satýyor.!
Her yerde kol gezer aklý evveller,
Mübarek ler kendin ulema beller.
Her Tohum eken tarlaya ne döller,
Puþtluk yerden mantar gibi Türüyor.!
Þerefsizler sarmýþ dört bir taraftan,
Yýkmak için kaçýnmazlar masraftan.
Salya sümük kelp’ler ürer etraftan,
Baþýmýzda kara bulut dönüyor.!
Eþþek ler tepinir huzursuz atlar,
Öküz öldü düþman oldu ortaklar.
Topuðunu balyoz sanýr bedbahtlar,
Katýrlar kendini attan sanýyor.!
Ýþte böyle memleketin halleri,
Her gün bir ocaðýn söner gülleri.
Baþa Bela YEZÝD kulun dölleri,
Torunlarý Sabrýmýzý sýnýyor.!
Kul TÝRYAKÝ Nacar düþmüþ gümansýz,
Lokman bile þaþmýþ bu dert dermansýz.
Çare Kaf daðýnda gitmek imkânsýz,
Deli dana gibi fýr fýr dönüyor.!
25 temmuz 2915
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.