. . . Ýstanbul gibiyim yorgun argýn uyanýyorum her sabah güne; bir tarafým güllük gülistanlýk diðer yaným kabristanlýk
Ahþap yapýlar kadar hayatta kalmaya direnen gökdelenler gibi bulutlara efelenen yedi tepe gibi yüksek yere batan dehlizler misali derin beykoz kadar serin
Sabah trafiði kadar felç akþam dönüþü gibi keþmekeþ bir yanýn asude bahar diðer yanýn yaprak döküyor sonbahar
Beyoðluna uyku yasak sanki Karacaahmet’e inat çay ayný çay lakin Piyer Loti’nin adý var
Eyüb El Ensar daha daha da kimlerin var Aziz Mahmud Hüdai nice nice Hünkar Mehmed Emin Tokadi Þehid þüheda garib gureba
Bir tarafýn tepinir durur diðer tarafýn kudurur öyle garipler var ki her yediði darbede olduðu yerde durur derinden bir ahh çeker en fazlasýndan sadece medet umar Yaradan’dan
Her þey var sende Ýstanbul isteyen istediðini bulur isteyenin duasýna kabul istemeyenin bedduasýna dur
Boðazýndan geçmez bilirim Fatih’siz gemiler yakamozlar gülümserken ay ýþýðýyla yalýlarýna bir misafir daha iner usulca Ýstanbul’a demirler erguvani renkler düþerken serin sularýna . . . Yunus Beypýnar
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.