YALNIZLIĞIN OĞLU
Ne kar var nede yaðmur bu mevsimde
Ne soðuk var nede güneþ bu mevsimde
Acýlarýn kendilerine bulduklarý bir yol var sadece
Kederleri hatýrlatan bir müzik uzaktan kulaðýma doðru
Geçliðimin bittiði bir yolun izi var bu mevsimde
Yalnýzlýðýn pençesi ýsýtýyor beni
Almýþ beni kucaðýna oðlu gibi bakýyor
Bir anne gibi kucak açýyor bana
Koruyor herþeyden beni
Ellettirmiyor kimseyeye tenimi
Sarmýþ kollarýna sým sýký
Öyle yakýnki kalbi bana
Sanki tek kalpte yaþayan bir vücud
Sanki bakýþlarý ayný iki kardeþ
Yada beraberliðin si mgesi mi ne?
Ben yalnýzlýðýn oðluyum
Kimsenin istemediði o karanlýðýn oðluyum ben
Ne ýþýk ister bu adam
Ne de bir hayat daha
Býrakýn ellemeyin onun sessizliðine
Yýrtmayýn onun küçük uçaðýný
Yýkmayýn üstündeki karanlýk duvarlarý
Kutsaldýr yalnýzlýk yaþanýnca
Elletilmeyecek kadar kýymetlidir
Hissedilemeyecek kadar beterdir
Acýlarýn bir deposudur o
Dipsiz kuyudur diplerin en ötesinde
Ýstenmeyendir
Bilinmek istemeyendir
Görünmeyendir
Ama hep görendir
Hissettiren ama hisstetmeyendir yalnýzlýk
Tarifi olmayan
Ama tarifsiz bir acýnýn tarifidir yalnýzlýk
Ve bende hayatýmýn anlamýný bulmuþ bir adam
O anlamki karanlýðýn ta kendisi
Ýþte bundan ki
Ellemeyin benim dünyama
Yýkmayýn…
SELÇUK ÝLHAN AYDI
SUSKUN SESLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selçuk İlhan AYDI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.