Gökyüzüme ýssýzlýk düþtüðü zaman
Beni bana anlat o aynalarda
Hatýrlat þýmarýk seviþleri
Utangaç yüzümün çizgilerini öperken
Sarmaþ dolaþ
Dokunamýyorum mutlu sabahlarýn perdelerine
Korkunç bakýyor gökyüzü
Çirkinmis ellerim
yüzüm çirkinmiþ
Suçluymuþ gibi
Göllerin dinginliðini ben bozmuþum
Çocuklarý öldüren benmiþim hani
Korkunç esiyor rüzgar
Açma penceremi.
Benim bak içinde uyuyan yýllardýr
Yenilgilerinle diz çöküp
Belinin kuytusunda filizlenen
Gece lambasýnýn eþliðinde
Duvarlara hikayeler çizerken
Tanrýlarý kýzdýrýp arkana saklanan
Biliyorum hiç bilmek istemediðimi
Biliyorum korkma
Bir gitmek gelecek birgün
Solmuþ bir çiçek gibi kokunca bahar
Üç yüz altmýþ beþ günü devirip topraða
Yedinci saatinde tam da
Gönlümü teslim edip temmuza
Gitmek gelecek
bir nilüfer yapraðýna emanet býrakýp sýrlarýmý
Yumup gözlerimi
Bir gitmek
Baðýra çaðýra umutla
Ýlk defa
Ruhuma bir kitap yaz
Kapaðýnda sessiz harfler olsun.
Yk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.